Sararmış yaprakların arasında yürüyorum,
Her yanım hazan, her yanım hüzün,
Ve sen geliyorsun aklıma, sarı yapraklar arasında yüzün,
Ah ulan çekiyorum yine tespihimle, ah ulan…
Aklıma gelmezdi sonbaharın, son baharım olacağı,
Kışa gebeydi hayat, kışa gebeydi düşlerim.
Hani, sana gitmeyi bir türlü yakıştıramadım, ne bileyim,
Gitmez diyordum, gidemez benden.
Ah ulan, nasıl da kandırmışım kendimi,
İnsanların dolduğu kaldırımların,
Sensiz bomboş olduğunu, anlayamamışım.
Hatta her sabah, bahçemdeki ağaca konan
Serçenin bile, sensiz bir önemi yokmuş meğer,
Bahar sendin gönlüme, mevsim kış olsa ne gam,
Senin yanındaymış hepsinin güzelliği.
Şimdi kışın soğuğu, senin yokluğundanmış be sevgili…
Sensizliğe o kadar üşüyorum ki…

Hani diyorum ki, bir nebze olsun alışsam yokluğuna,
Geçmişimin beni, bir gölge gibi takibini takmasam,
Geçti ulan desem, geçti… Biliyorum geçmez ama
Olsa diyorum işte, biraz olsun unutsam seni,
Efkârla çektiğim, sigaramın dumanına katsam,
Ve üflesem seni içimden, savursam gökyüzüne,
Sen uçsan, çıksan içimden, ama biliyorum sevgili
Çıkmayacaksın yine de, çünkü seni can bildim bu bedene,
Hani can çıkmadan, sen çıkmayacaksın zaten,
Of, yine depreştin içimde, yine acımasızca vuruyorsun,
Odamın soğuk duvarına çizdiğin, sensizliğin resmini seyrediyorum.
Bir ayrılık türküsü söylemiştin bir zaman,
Dilime pelesenk oldu bu sıralar, yine aklımdasın işte,
Yangınıma sebepsin ey sevgili, hatta anladım ki
Ağustosun sıcağı bile, senin hasretindenmiş meğer…

Şimdi bir sonbahar hüznüyle, dökülüyor kelimelerim,
Hepsinin sinesine vurmuş hazan, hepsi hüzün sarısı,
Şiirlerim bile acı kokuyor, hüzün kokuyor, sen kokuyor,
Oflamalarım bile, söndürmüyor içimdeki sensizliği,
Gideyim diyorum buralardan uzaklara,
Sensizliğin olmadığı bir yere,
Ama aklım, yüreğim yine bulur oralarda seni,
Yine bırakmaz yokluğun gölgem gibi,
Yine uykuyu terk eden gözlerim, kan çanağına döner,
Hani diyorum, bıraksam mı aklımı da sensizliğin yanında?
Ve kendimi yüreğime emanet etsem,
Biliyorum, o yine senin yanına getirir beni,
Kim bilir, belki yeniden bahar olur düşlerimiz,
Kim bilir, vuslat bir köşe başında hasreti vurur,
Olmaz deme, olur mu olur…


Yakup Çak