Ayrılıyoruz artık ey millet
ayrılıyoruz.
Dağılıyor herkes kaderine artık.
İkiye böldüğümüz bir elmanın tadı kaldı
taze bir ekmeğin sıcaklığı yüreklerde.
Parasız günleri sigaraya sarıp
iç çekişimizdi bizi ayakta tutan.
Umutsuzluğuma umut
sevincime nara atan dostum.
sen futbol topu kovalarken olanca enerjinle
ben manita hayalinde
derslere kafayı gömüp bir başkası
geleceği belli olmayan gelecek peşinde.
Gelsin geceler boyu muhabbet
kahkahalar nöbetinde.
Dersler, sınavlar, çarşıya kaçmalar
akla gelmedik nice haylazlıklar…
Nihayetinde işte ayrılık
ne zordur her birlikteliğin sonunun
bir vedayla noktalanması.
Ve kopmak ne zordur
kendi parçan zannettiğin dostlardan, arkadaşlardan
hatıralardan
sevmelerden, kin tutmalardan
ne için yapıldığı bile unutulan kavgalardan.
Üstüne hasret türküleri söylenen onca kör akşamdan sonra
işte bunca yaşanmışlıklardan sonra
yüreğini pare pare bölüştürüp dostlara
buruk bir ayrılık tebessümü resmeder
yüzümüzün çizgileri.
Günü geçmiş bir sevda gibi
uzaktan bakarız bundan gayri
yitik akşamlarına Tosya’nın.
Güneşin batışındaki o mor manzara
bir anı olup
kim bilir yıllar sonra hangi yürekte canlanır.
Derin sevdalara baş koydum her zaman
toprak gibi, vatan gibi
kutlu bir yürek gibi severim dostlarımı
ve bundandır ki
nefret ederim tüm vedalardan…
Okul sonu vedalarından
askerlik teshisindeki vedalardan
mapushane vedalarından
Ve vedalaşamayan bir babanın
yüreğini oğul deyip
mezara koyuşundan
Ve bir annenin Şehit oğlunun yerine
kendini ölüme adayışından…
Elveda dostlar ayrılık vaktidir bu an
selamlar olsun hepinize
selamlar olsun ihtiyarlama ihtimali taşıyan ömrünüze
selamlar olsun yaşanmışlıkların
ve yaşanacakların tümüne.

A.Uçak/Tosya