Daha kaç asır eskiteceğiz, kaç mevsim
bilmem hangi coğrafyada her birimiz
ömrümüzü.
mazimin tecrübelerini beğenmeyen çocuğum
zar atmakta kaderine
ucuz hayalleri uğruna
sinelerimize kof imanlar pazarlanmakta
her yeni programla
gençlik iksirleri adına
ızdırapsız günlük sevdalar peşindeyiz şimdi
sevgili isimlerinin peçetelere yazılıp atıldığı.
Aynı kulvarın çocuklarıyız oysa
Tanımak gerek birbirimizi,
kendimizi de.
Tanımanın ve tanımlamanın
tanınmadığı bir çağda
bağırdık gökyüzüne meydanlarda
çılgınca ve cesurca.
Ağır adımları unutan
yada bilmeyen
silüetleriz birer.
anlamak mı ne gezer
semanın arzla olan namuslu sevişmesini.
Gölgesi mevcut, varlığı yokların çağında
böylesi bir zulmü
reva görmüş müdür kendine
insanlık.
Aritmetik ortalamasını alalım
yaşantılarımızın,
zenginlerin ve fakirlerin
ümitlerin ve çilelerin
savaşların ve barışların
vuslatların ve unutuşların…
Ne çıkar ortaya dersiniz?
Bildikleri ve yaşadıkları kadardır
insanın anlamı
yani
hayatı.
AbsürdX