Yaradan’ın elinden, aldım sevgiyi.
Ne ve kim girdiyse; gözlerimden,
Onlardan akıp da, taa gönlüme,
Yüreğim yettiğince, karşılıksız.
Su içer gibi soluksuz ve sabırsız..
O’nun aksidir diye, sevdim.

Ne yaptımsa olmadı , yapamadım..
Ben bu çağı hiç sevemedim.
Ömür yarıyı çoktan geçti ama,
Ben hep ,önceki yüz yıllarda kaldım.

O yerde..
Bilseniz her şey , nasıl da sade,
Bir o kadar, ihtişamlı..!

Kalemler mahir, efsunlu kelimeler.
Sözler, zarif, riyadan asude, yalansız..
Gözlerde, hep bir sevda izi var, zamansız.

Renkler naif, abartısız, zarif.
Göz nuru kıymetli ve emsalsiz.

İman ve ibadet bile sessiz sedasız.
Vatan sevgisi , vazgeçilesi değil, göz baş üstünde.

İşte o geçmiş zaman , günleridir..
Hüzün, düşüren aslında, gözlerimden yüzüme..

Ne varsa , benden yansıyan, size
Gönlünüzde , bir habbe yerim varsa eğer..
Hani ,bestesi nihavent,güftesi içli..

Nidamın sebebi budur işte.

Kelamlarımsa..
Sadece, halimi arzdan ibaret..!

Haberiniz ola,
Hiç sevemedim , ben bu zamanları , hiç.

Gelmem, gelemem aranıza dostlar.

Benim günlerim..
Taş plaklardan da eski.