3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1297
Okunma
Işıklar içinde
Sebepsiz umutlarla birlikte,geldi..
Sabahım, göz bebeklerime.
Yoldaşı, seher yeli.
Kokusu, sonbahar.
Sesi, buselik makamında..
Rengi, sarı mavi.
Havada, demli bir çay buğusu.
Aklımda küçük harfler.
Ayrılıp birbirinden kelime olurken..
Kalemi aramakta..
Tuhaf ve gizemli bir telaşla.
‘’Haydi yazayım’’ diyorum
Sabahın bu keyf-i demini..
Akar gider nasılsa
Alışıktır bu kalem,
Ya inceden kanar,
Ya da güler kelamım.
Dedim..Dedim ama..
Olmadı bu defa.
Yapamadım,Adam’ım..!
Gittiğinde, saplandığı yerden..
Bulup, çıkardı kalem.
O tanıdık sızıyı,
Hiç acımadan.
Tam kıvamında demlenmiş..
Rengi, sarı mavi.
Ben de,
Keyifle, oturup..
Ayrılığımızı..
Yazdım..!
5.0
100% (7)
Cevap Yaz