bilinmezliğe teslim bir gün başlıyor yeniden
yarınımdan bihaber
dün misafir oluyor ertelenmiş günüme
aynı kahve telvesinde iki lakırdı
ve anlatıyorum kan kardeş bellediğimi
yalnızlığı

güneşe karındaş begonyalar yerine
kızılbaşlı çakırdikenler büyüyor gözlerimde
nokta yağmuruna tutuldu cümlelerim
hala istekliyim sevişmeye ağıt türküleriyle

ilkesiz sukutlarda boğuldu aldığım cevaplar
sonların sınırları çoktan zorlandı
bulamadım kapanmış tüm büyük kapılar
gülüşler manasız yollar çıkmaz
ihanet sancağında asılı can çekişiyor sevdam

tanyeri vurduğunda yüzünü pencereye
uyanıyor hüzün orucuna bedenim
anlamsızlığıyla yarına yüz sürmenin
kalmadı avucumda minicik kırıntı
bulmaya dört yapraklı yoncayı


koparıyor etimi bir bir matemi düşlerimin
solgun dudaklardan çıkmıyor kelimelerim
adeletsiz bir yaşamı kabul etti aşk dediklerim
bile bile azmettiricisi oldum kendi bedenimin


izmarite yaslanmış son nefesi çekiyor dudaklarım
derinden derinden
başımda ufaktan bir ağrı
ve çalıyor arka fonda senfoni orkestrası
peşi sıra hayallerin cenaze marşı

Blackless



Düzenleme:25 eylül 2007