22
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1535
Okunma
O kadar fazlaydı ki ’dost’ diye andıklarım
Bir çokları gerçekten yüreğini açtılar
Yalancı çıktı bâzen sâmîmi sandıklarım
Yorum yazmadım diye etrâfımdan kaçtılar
Gerçekleri haykırdım, pek çoğuna dokundu
Ne bir selâm verdiler, ne yazdığım okundu
Be hey alkış delisi!, Be hey yorum avcısı!
Menfâat uğruna mı verilir oldu selam?
Elbette ben değilim buraların savcısı
Ama bil, kahrımdandır ettiğim bunca kelam
Beni yanılttınız ya, bu yüzdendir kederim
Ey vefâkâr dostlarım! Sizi tenzîh ederim
Sen! Çıkarı uğruna renk renk maskeler giyen
Şiirimin altında görüyorum adını
Eskiden ’dostum’ ya da ’hocam, üstadım’ diyen
Aramıza ne girdi? Ne kaçırdı tadını
Şimdilerde sezsizce, selamsız geçiyorsun
Anladım, sen dost değil, yorumcu seçiyorsun
Altı yıldır burada koştum şiir peşine
Hak eden yazıtlara yorumumu ekledim
Yâni hepsine değil, üç veyahut beşine
Ne yalan övgü düzdüm, ne karşılık bekledim
Söndürdüler nârımı, su döktüler kor’uma
’Dost’ diyene kandım ya, budur giden zoruma.
.
5.0
100% (20)