Neredesin sevgili, neredesin ey canan?
Sen karanlık geceme ışık bahşeden ay’dın
Bazen de bir yıldızdın çok uzaklarda yanan
Söyle, asumanımdan ansızın niye kaydın?

Bu adam senin için karlı dağlar aşardı
Kerem duysa kıskanır, Aslı duysa şaşardı
Söyle yar, aramıza girmeyi kim başardı?
Böylesi bir sevdadan hangi vicdanla caydın

Sen ki soframa ekmek, sen ki tuzdun aşıma
Sen ki tatlı mı tatlı bir belaydın başıma
Nasıl gidebildin yar, bakmadan gözyaşıma
Keşke tanımayaydım, herşeyim olmayaydın

Başucu kitabımdın, okurdum geceleri
Yerine koyamazdım en güzel eceleri
Gözlerine yazarken aşk dolu heceleri
Sigaramın yanında içtiğim demli çaydın

Sen nisanın yağmuru, ben şubatın karıydım
Sen kır’dın ben kelebek, sen çiçek ben arıydım
Tamamlıyordun beni, sensiz ben hep yarıydım
Ben evsem sen çatıydın, ben oksam sen de yaydın

Hatrını sormadım mı çatık görsem kaşını
Elimle silmedim mi ağlıyorken yaşını
Misafir etmedim mi omuzumda başını
Bunca yaşanmışlığı söyle nasıl yok saydın?

Mustafa Çetiner/ şu an.