Perdelerin ardındaki gülüşlerini saç etrafa Elvin

Yokmuş süsü vererek kana bulama gözyaşı kemiklerimi

Karanlıklardayım Elvin , yarını olmayan gecelerin ortasında

Gri menekşeler açıyor sokak aralarında

Özrü ömre bedel yağmurlar yağıyor şehrin kuytu semtlerine

Kuru bir ıslık kalıyor öpmediğin ıslak dudaklarımda

Yine öksüz yine kimsesiz kalıyorum Elvin

Bi habersin varlığımdan

Olmuyor işte olmuyor !

Pervasız onca harf bilinçaltımda birleşmeye hazırken,

günah diyor meçhul bir ses...

Tam şeddelenmişken adın sol’uma esresi üstüne karışıyor.

Vahiy gibi dört duvarda yankılanıyor kalbimin uğultuları

Odam sessiz sığınaklara bezeniyor

Kulağımda beliriyor hüzne çalan sesin

’’ Sev baştan. Elif , Lâm , Mîm "

Baştan sevsem, yani baştan sevsem sever misin beni Elvin ?

Keşkelerle muharebeye giriyor sözcüklerim

Belkilerim tükeniyor.

Acabalar galip çıkıyor bu savaştan Elvin.

Yol gözlemekten körelmiş gözlerime bakarmısın acaba.

Acaba tutarmısın sevda teri bulaşmamış , nasır bağlayan ellerimi .





Ardı sıra birbirini kovalayan saatlerde aradım ben seni Elvin.

Yelkovan olup akrep kovaladım.

Benzer saatlerde ,beni düşünüyor avuntusuyla yaşanmayacagını.

Ateşin suyla harlandırılamayacağını,

Aşkın yokluğundan maraz doğacağını anladım.

Yalnızlık yoğurmayı

Aşka mayalanmayı özledim Elvin.

Seni özledim.

Sesini,

Sessizliğini...

Bir kalbin hasreti var Elvin,

iki kalbin huzuru,mutluluğu

yarasız yarınları var...



Sensizliğin kaçı bilmiyorum

Kaldırımlar bile kaldıramıyor yokluğunu.

Saksılarda solan orkideler de cabası.

Hissettiklerimi konuşsaydın

Bugunü yanında yaşardım Elvin

Mateme boyama sevinçlerimi

Hayallerimin üstünü çizip hayatı zindan kılma bana

Şimdi iki kere düşün bir kere sev Elvin.

Bir kere ...



Doğan Yücetaş