şimdi sen gidiyorsun
bana diyorlar ki sabret
Sabır seni değil o her şeye ilaç olan zamanları getiriyorsa ben neden senden uzak yılları isteyeyim ki !
Sevmek için dokunmak gerekmiyor diyorum anlamıyorlar !
Sevmek için kokusunu içine çekmek gerekmez diyorum yine anlamıyorlar !
Konuşmuyorum o yüzden
Ve tam da bu yüzden
Senı nerden özleyeceğimi sasrdm ınan !
insanların hepsınden aynı anda nefret etmek demekmiş senı sevmek
En çok ta kendimden nefret ederken sevdim seni İnan !
Rüzgarların soluğumu nerden keseceğini bilemem
Ama sen gidiyorsun ya !
Bileklerim kanamak için hava da dua eder !
Bana yine ’sabret güzel şeyler getirecek zaman ’ derler
İnanmam !
Seni benden alıpta getirmeyecek olana sabredilir mi ?
İşte tam da bu yüzden sabretmek yalan!
Ya yarın öldüm ben ya bu gece benden önce sen
Sonra hangi gelen güzellik tutar da avutur beni
Sonra , sonrası mı kalır öncelerin
Seni dünde kalman için sevmedim
Ve en çokta bugünde bıraktığın benden nefret ettim inan !
Şimdi bakıyorum da
giden sen
gülen sen
Hayata kalmadığım yerinden başlayan sen
Seni sevmeyi hala seviyorsa bu yürek sana benden başka akacak olan bir zaman yok . İnan !
Ne canımı acıtmana üzüldüm
Ne de bir hiç uğruna ayrılmamıza
Sen yokken ’ her şeyim ’ akıyorsa peşinden
Benim için senden başka durulacak menzil yok İnan !


ELİF TUĞÇE BALABAN .