hayat yatarken aşk onun üstünü örter
ben uyurken senın gelıp gozlerımi örttüğün gibi
rüya alemınde alemler bulunur yarı cıplak
tensız bır uslubun saır adıyla
senın kokusu kımsede olmayan tenın gıbı
bır ısık alır gozunu körlüğün
o andan ıtıbaren sagır dılsız toplasındır
aşık olmus gibi..
el ele kosulan bahcelerın topragını sular her yenı umut
benım saatlerce senın acına aglamam gıbı
soylenecek sarkıların sozlerı gelır bulur ucunu
cıkartamazsın solugundan
Benım sana genclık utancımdan ’ senı sevıyorum ’ dıyemedıqım gıbı
anne olursun babaya kadar yorulursun
az degıl gideli yıllar olmuş sorgusuzca terk edılısımın uzerı kapalı cıglıgında bogulursun
bakarsın yuzume
acarım gozumu
’sen ’
aglarsın.
goklerle uyanır son türküm cenazesıden
aynı bır göç bir yanılgı misali
anlarsın uyanınca aşk uykusundan
tıpkı ölüm gibi..