Zaman dürülmüş elimde ve sonra hiçbir şey kalmamış o gelecek denilen piçe
Sanki tüm dünya geberiyor uykusuzluktan ama küçük bir çocuk gibi lanet olası yummuyor gözlerini yaşadığı an’a ...
Ve uyumayan bu dünya yine elinde ayrılıkları taşıyor yalnız , sefil başı boş kalbime
Hani diyorum ; Ne vardı terk edip gidecek
Diyorum ki ; Öyle gidilmez çocuk !
Ama kimse beni duymuyor ya da bilirim işte kimse beni dinlemiyor bile!
Tek bir avuntu var içimde ; Beni terk etmenin en güzel tarafı bunu bir daha yapamayacak olman
Çünkü bu acıya bir daha katlanamaz bu senden üryan kadın !
Hayatlar akıp gidiyor ellerimden
Sonra günler geçiyor önümden
sen geliyorsun karşıdan seninle karşılaşıyorum yine yeni yeniden
Ama bu sefer ne bir yabancı gibi tanışabilirim seninle ne de özledim deyip sarılabilirim
Güçlü görünüp çekip gitmeliyim önümde akan gurur deresine !
Peki ya aşk ?
Aşkı kim evlatlık alacaktı !