Yaşadığımız acılar
Bizlere öyle şeyler ögretir ki
Zamanla hayatın her anını ögretir
Kimi zaman acıdan dem vurur
Kimi zaman kendimizi kaybediriz
Ama her şeye rağmen hayat devam eder
Avuçlarının arasına alıp hayallerini
Yaşadığınız güzel günler gelir aklına
Çoğaldıkça çoğalarak girersin
Her geçen gün gelen yarınlara
Ve zamanın bir yerinde seni bekler mutluluk
Zamanın bir ucunda sen bir ucunda ben
Düşler kururak yaşarız her defasında
Ben şiir yazarım sen ise sesizce bakarsın
Sen baktıkça tüm umutlarım yeniden doğar
Bu yalan bu ilakar dünyamda her defasında
Bu şiirim sanadır yar sakın üzülme
Sende bir gün gelip zamanla acıyla yaşamayı
Gülerken ağlamayı öğreneceksin
Dört koldan sarsadan çarasızlikler
İnadına yaşamayı inadına sevebilmeyi
Ögreticek hayat kalbinin derinliklerine
Ve derinliklere daldıkça aşkla boğulacaksın
Her yeni günde yeni insanlar yeni düşlerle
Uyanıcaksın ve anlayacaksın herşeyin
Bir masal bir hikaye olduğunu özlemler acılar
Onun için sen üzülme bu banayeter sen yaşamana
Sevmeye sevilmeye bak ey sevdiğim
Ne olursa olsun kendini üzdürme kendini
Dedimya aşk öyle üç beş sözle ifade edilemez
Bak ben susuyorum seni nekadar sevsemde
Belki sana anlatamıyorum içimdeki sevgimi
Belkide bu ikimizin kaderi olucak
Kim bilir belkide çok uzaklarda mutluk bizi bulacak
Aynı gök yüzünde ve aynı zaman dilimlerinde...