Sevgi harman olur savrulur bir gün
Gönülden gönüle akar be gülüm
Ne mantığın kalır ne de gururun
Kuralı, yasayı yıkar be gülüm

Gün olur bulanık akan sel olur
Gün olur başıboş esen yel olur
Dilinden dökülen tek söz gel olur
Yüreğini hasret yakar be gülüm

Sevda mevsimidir gençlik çağları
Rengarenk çiçekler bezer bağları
Yaslıdır bu zaman gönül dağları
Gönül yücelere çıkar be gülüm

Mihnet mi edersin bahara, yaza
Esir düşer gönül işveye; naza
Efkarlanıp içten vurunca saza
Gözlerin yaşları döker be gülüm

Olmasa bir ümit, olmasa sözler
Bekler mi her gece yollar da gözler
Gönülden sevmese kim kimi özler
Böyle sevdayı kim çeker be gülüm

Güneş batar, gece çöker hazince
Geceler inan ki yıldan uzunca
Bir de gönül yalnızlığı sezince
Bu garip boynunu büker be gülüm

Bu yüce sevdamız işler özüme
Ben razıyım seni yazan yazıma
Senden başka herkes eldir gözüme
Başka güzele kim bakar be gülüm