Kış selleri gibi akar çağlarım
Dermansız yaralarım kapanmaz ağlarım
Kimseye hakkı bilmeyen kullara yaranamadım
Her çiçekten bal eyleyemedim

Yok olmanında var olmanında yolu yok imiş
Sevdim sevmez olaydım
Daha bu yoldaş’ı ölmeden ölüm ölüm öldürdüler
Keşke bir kahpenin kurşunu değseydi yüreğime

Zehirli hançerler değseydi sırtıma
Öldürseydi beni
Senin ağulu sözlerin beni
Ölmeden öldürmeseydi yüreğimi

Eyyy ihanet zincirlerine mahkum olan halkam
Sen de ihanet şerbetini tattırdın ya bana
Ne artık beni ne de
Zindan karası bıraktığın yüzümü görebilirsin

Her düşüşüm de göğsümü gere gere
Karış karış çıktım dupduru ummanlara
Oysa ilk ve son aşkım diye sevmişdim seni
Köhnemiş küf tutmuş yüreğinden habersizce

Elbette küllerimden savrulup
Yaratırım ben beni
Hain tuzak barikatlarına
Başım dimdik yürürüm sensiz bu yolları