Uyku Tutmadı .. ‘’ Kurcalayıp duruyorum aklımın odalarını ‘’

( Gecenin sessizliğini dinliyorum.. )

Bilirsin beni; bir o anladı birde Bırakıp gittiğin kuytu köşenin ıssızlığı..

Söylemek istediklerimi Hep onlar söyledi bense dinledim

Haykıramadım Hiçbir zaman içimde eskittiklerimi!

Anlatamadım Yada dinleyecek birini bulamadım..

Bu yüzden susmaya mahkum kaldım..

Eskittim sözcükleri Dilimde

/ ..Ama yüksek sesle bağıramadım! .. /

Ve ben hep bu yüzden kaybettim kazanamadım!

Kurduğum hayallerimi yaşayamadım

Yaşatacak bir güç bulamadım

Ve anladım ki ben kaybetmeye mahkum kaldım..

Suçumu anlamadım..

Parmaklıklar yokken Ardından bakakaldım

Gardiyanı Bile göremedim

Ben suçsuzum diyebileceğim bir hakim olmadı hayatımda ama hayat hep

yargıladı beni..

‘’ Bense savuramadım Hiçbir zaman içimde kopan fırtınaları.. ‘’

/ .. Sessiz kaldım .. /

Ve şimdi anladım ki..

Ben sessizliğime Mahkum kaldım!!