es deli rüzgâr
bir ıslık tuttur h ü s e y n î makamından
eğilsin gönlümün başakları
dökülsün inci taneleri...


......



hey gidi yalan dünya!... hey!...
nice gemileri yaktın nice canları telef ettin
bildim bileli hep aynı teranesin
eksilmedi hiçbir tahtan


hayat
çerden çöpten derme bir masal
ne bir tutanağı ne bir güvencesi
yeğni günlerin ağır akçesi biten ömür



işte bizim kısa hikayemiz
önce masum bir çocukluk sonra delişmen gençlik
sonrası yorgun bacakların getirdiği
yelyutan yaşlılık...



ve
hâlâ unutamadığımız çocukluk şarkısının
kısa nakaratı...


“yağmur yağıyor seller akıyor arap kızı camdan bakıyor”



hey gidi hey!...
giden günler, biten yıllar
usumda çiviyle yazılan çekiçle çakılan hatıralar
insan geçmişi ama hep güzel günleri anımsar
düne takılmaktan, geleceği düşünmekten
bugünü terk eder...



bizi hâlâ
sevindiren üzen yoran mevsimler
ah! yarpuz kokulu “bahar”
kim tutup öpmek istemez kiraz dudağından
ya mevsimlerin ayçası “yaz”
denizlerin dalgası, kumların nazlı istiridyesi
kim istemez kucağında sere serpe uzanıp uyumayı...



“sonbahar “ hüzünlerin yorgun kraliçesi
hangi şair başını omzuna yaslayıp ağlamaz
hangi düşen yaprak savrulup gitmez rüzgârda
“kış” zorlu günlerin masumiyeti
ah! düşler ülkesinin beyazlar perisi...




aşk
bir varmış bir yokmuş
yüreğe konan ateşli kelebek
"a y r ı l ı k s a" en m u h k e m acı
kor yangınlarında yana yana küle dönmek



yaşam ölümle doğum arası uzanan kısa yol
ö l ü m s e bizleri bekleyen tek kapılı han
girişi var çıkışı yok...



......



içimizdeki s a k l ı çocuğun
hâlâ çok sevdiği şarkının kısa nakaratı
var mısınız? d u y a m a d ı m...
eh! o halde birlikte söyleyelim mi?



“yağmur yağıyor seller akıyor arap kızı camdan bakıyor”












ayşe uçar
17 /11/2011