Benimde Bir BABAM vardı!
Çok değil ! çok eskiden di, Bu şehre yağardı ,
Ve ben hep onun yağmurunda Büyürdüm!
Tebessümleri vardı ! bana baktığında HAYAT bu dedirten!
Hayat’a onun kucaklarında Gözlerini Açan Ben!
Hasta yatağımda! Ihlamurları kaynatıp başucumda gözlerimi ıslatan!
Benimde Bir BABAM vardı , İşten Akşamları geldiğinde,
Evi kalabalık yapan!
Varlığı sobaları ısıtan..
Bir Babam Vardı İşte..

Salına salına gelirdi sokak aralarından!
Geçmezdim uzaklardan,
Boş geçmezdi , elinde umut dolu torbalar!
İçi dolu hasretler birikmiş yeni dünyalar getirirdi.
Aynı gün telaşı gözlerinde! Bugun diyen bir Umut’tu gözleri.
Bugün daha güzel olacak diyen!
Tedirgin dudakları hep aynı konuşurdu..

Hey Durun!
Baba diyerek koşmayın sokaklardan!
Düştüm acıdı dizlerim diye ağlamayın Lütfen!
Benimde bir Babam vardı eskiden!
Diz kapaklarımı ovalayan..
Durun hatırlatmayın yağmurlara!
Gözlerime inecekler oluk oluk..

Daha dün gibi aklımdaydı!
Hiç kimsenin gidemediği kasabaya!
O yeşil!melal bakışlarda büyüyen kasabaya Göçtü gitti..
İçine alabilirdi O kent beni!
Benide alabilirdin Kollarına Baba! Dedim Ve gittin..

Şimdi herkes sana benzemeye çalışıyor!
Gidişinle başlayan sorgularıma,
O’nlarda sen gibi katılma telaşında.
O’nlarda gidiyor BABA..
Sana benzemek isteyen ne çok kişi varmış Sol’umda..

Hadi benide al diyesim var Bugün!
Bugün Pazar ve Yıllar Önce Bir Pazar sen gitmiştin!
Ve bugün ben Bitmiştim BABA.

Yıllar geçti ve hala aynı’yım.
Hala Sen diye başlamak istediğim şiirler yazıyor!
Ve herdefasında Yırtıyorum!
Bilmesinler istiyorum! Beni sadece Şehir gözlü’ye hasret bilsinler istiyorum!
Bilmesinler BABA..
Yokluğunun içimdeki Kan revan nehirlerde beni yıkadığını bilmesinler!

Yine aynı Hayal’i yazıyorum defterimin sol köşesine!
Bizi yağmur öncesi düşündüren gidişini
Ölüm’e benzetmek!
Ölüm’ü sana vuslatlık bilmek..
Başkaydı yüreğimin mektebinde..
Şimdi gökyüzünde sana benzeyen bulutlar kapatıyor gözlerimi!
Üşüyorum BABA..
Bu şehirde bir Kış’ bir boran var!
Seni soran rüzgarlar var!
Sol’uma sol’uma esip seni yoklayan Lodos var!
Bu şehirde Yine Seni Arayan Gözler biriktirdim zulamda..

Zulamda bir yalnızlık biriktirip!
Sen diye çoşan gözler diktim resmine Baba..
Ve yine aynı gözlerde masallar biriktirdim her gece okumaya doyamadığım.
Şimdilerde Masallar Bir başka yazıyor !
Yokmuş’ları biriktiriyom haznemde ,
Ve Gelemeyeceğine Bir kez daha inandırıyorum kendimi..

Özlem! Kondurdum yanaklarına,
Islak avutucu dokunuşlarla toprağına yüzümü sürdüm!
Mezar çukuru gözlerimde!
Gözlerim bir tsunami bugün!
Bugün Pazar ve Sen Gitmiştin BABA..

Fatih KABA