Yokluğum biraz daha sızlayacak ,
Özlem makamında dilinde sürtüşecek.
Ah özledim diye biraz itiraf edeceksin, biraz da gönülsüz susacaksın işte.
Korkma ben seni öylede sevmiştim.
Susar gibi yaptığını anlayışla karşılarım.
Hele sen bir gel karşıma şöyle.
Müsadenle karşı koyarım yokluğunada.
Hatta bir şarkı daha dinletirim sağırlığına,
Belki bunu duyarsın!
Belli mi olur bu defa duyarsın beni.
Nasılsa biraz da sen özledin ya hani.

Biliyorum , hiç bişey bildiğim gibi değil nasılsa.
Sen gittin , bende kibrite konu oldum yakmaya çalışırken.
Birazdan alev alacak diye gözlerini kıstığını hatırladım şimdi.
Yada boğulacağımı sandığın göz yaşlarını kurutmanı da unutmuşsundur sen şimdi.
Yada sen unut biraz beni ,
Ama hatırlamayı da unutma olur mu ?
Geceye düş yakışır şimdi , birazda makyajı akmış sensizlik,
Hadi resmet acıya beni.
Resmi bir nikah kıyarız bu defa.
Nasılsa biraz bizlik yakışır bu yokluğa.
Yakışır dimi?
Yakışır şöyle adam akıllı ihanetin üzerine resmi bir yalan.
Hadi söyle nasılsa ben inanırım hep sana.

Şimdi biraz geri çekildim seni beklemekten ,
Biraz da sevmekten.
Sakın ha sanma ki özlem meltemlerin terk etti nefesimi ,
Hatta ölmelerim hala telli duvaklı koynumda ,
Her gece ölmeye devam!
Sen yeter ki inanma bana.
Ben doğrularımı çarmıha gerer , karşısına geçer bir de sigara yakarım.
Şöyle adam akıllıda severim hani,
Severim seni sevdiğim gibi.
Söverim de
Öyle bir söverim ki hiç biri edepsiz olmaz.
Ana avrat seni sevdiğim gibi çok edepli ,
Daracık masumiyet , mini etekli bir şahsiyet takınırım kelimelerime,
Biraz da alangenli , albenili tebessümlerle kandırırım herkesi.
Yokluğunu inan ki belli etmem ,
Sen yinede unut beni olur mu ?
Ama Arada hatırla!

Hadi biraz daha yalan yakışır bütün sensizliklere ,
Şerefsiz olur gidişlerim gözünde ,
Sen giderken benim ardından bir ömrü yakmam nasıl abes teşkil ediyorsa ,
Gitmem de o kadar şerefsiz şimdi değil mi?
Haklısın!
Alışkındın kalmama.

Oysa ki ne kadarda doğruydu dil sürtüşürken ihanetin resmi dili ,
Resmiyetsiz bir duruşla kendini ele veren kaçışların ,
Köşe bucak yok oluşların , onursuzca gidip, gurursuzca geri dönüşlerim;
Adı ne kadarda yakışıyordu Yalan’a.
Yalandı nasılsa birazda yalanmak tı aşk’a..
Yada Yaranmak..
Yada her neyse susmak anlam teşkil edeli !
Herkes konuşmaktan aciz nasılsa.

Her neyse sevgili,
Sevdik , öldük hatta birazda ağladık.
Sen gittin ben de öldüm işte.
Biraz kaldım onuda Unut hadi.
Ama arada hatırla.

“Şimdi hiçbir şey bildiğin gibi değil”

Fatih Kaba / 18.07.2011