Bir düş sokagına cıkardım cıplak bedenimi,
Sensizliği haykırdım dünya ya, tıpkı bir rüzgar gibi,
Ilık bir yaz yağmuru gibi, ıslandı yanaklarım,
Göz yaşlarım akarken, yüzümdeki kırısklar,
Pınar oldu, duygularımı alıp götürdü benden çok uzaklara,
Saklanbaç oynardık adeta sessizlikle,
Sen gidince yanlızlık sardı odamın her yanını,
Pencerem hep sana bakıyordu ya,
Kapadım artık tüm sana gelen yolları,
Baksamda göremiyorum artık seni,
Yanlızlıgımla tek vucut oldum, sarıldım karanlığa,




Savasıyorum zamanla,
Seni unutmamak adına hep saatleri geriye cekiyorum,
Bir sonraki gün deil de, senden ayrıldımdan beri,
Hep var olmuşsun gibi yanımda, basım kucanda gözlerim gözlerinde hala,
Var olmak isterdim hep yanında,
Çokmu uzaksın hayata yaşamak için yoksa bir neden hala,
Yollar engel deilse bu aşka, ne daglar dinler nede taslar engel olur bana,




Gecenin zifiri ayazında,
Bir sigara yaktım yanlızlığıma,
İçime çektiğim her duman la, sönüyor umutlarım,
Acım özleminle daha bir ayrılmaz ikili oluyor
Senin gidisin beni nasıl öldürüyorsa,
Bende intihar ediyorum her seni andım da,
Yağmurları göz yaşı ettim kendime,
Her damlası bir göl oldu bedenimde,
Okyanuslar gibi derin bir gizemle doldum,
Sen fark etmicen belkim ama,
Ben hep senin yansıman oldum hayatında....


Yazan: Samet Karaoğlu