ne olur ki sen gelsen
bu saatten sonra
sevsen ya da sevmesen






yalnız ve uykusuz gecelerce
gülsen ne olur ki
gülmesen ne







güz yağmurlarında ıslanır tüm sevdalar
aşkın bütün tariflerine aykırı
damla damla düşerdi belki
olsa olsa
ihanetin gözlerinden






koyu katran kahvesidir ayıltır beni
baktığım her an
bakamam gözlerine
gelsen






sen yoktun
belki seni özlerdi sevdiğin kadar
severdi ellerini üşüyen rüzgarlarda
koyu bir sis kuşattı artık sahili
göremem zaten istesem de
yabancı olmuş hepsi
ne o kayalıklar
ne de martılar






şimdi diyorum
sen gelsen ne olurdu
ya da gelmesen ne






akıp giden geçmiş zamanları da
geri getirebilir misin ki
kırık kadehler gibi
dağılmış bir yürekte delik deşik
sen, hangi yarayı iyileştirebilirsin
vuran sendin
bahar dı mevsim
zaman senden de hayırsızdır bilirsin






şimdi bir güz akşamında
diyorum ki
sen gelsen ne olur
ya da gelmesen
hatta bence artık
gelme sen ...








Mert YİĞİTCAN
14 11 2011
beykoz / istanbul