/Sende adım hep yarım duracak
Kalan benim adamlığım olacak/

Eksikliğime veriyorum
Ekleyemediğim hayatımı hayatına
Saklanmış bir şiir bırakıyorum sadece sana
Ben bir kadın sevdim!
Adı sende hiç güzel durmayan
En çok bana bakarken İstanbul bakan
Ve ihanetiyle surlarımı yıkan…
Bir adam bırakıyorum kendimde
Kendi duvarlarına çarpan

Git
Bu yara kabuk bağlamaz
Adını adımın yanına kazıdığım banklara kazı sende yalanları
Ve unut artık
Ayaklarını yerden kestiğim anları
Lâl dilimin
İstanbul’a haykırması kadar sağırsın şimdi
Ağırım giden her vapura bakarken
Sırtımda baba yadigarı palto uyurken

Gözyaşlarımı döktüğüm asfaltlara sür yüzünü
Benden kalan tek hatıra, sarıl
Uzun yolların bin pişman yorgunluğudur
Üzerimden atamadığım
Aşamadığım Ağrı Dağının efkârıdır
Başında duman
Asamadığım bir boyun kaldı
Gövdemden başıma köprü olan
Hadi sen yıka asfaltları
Pişmanlıkları da topla
Kaldır başını yerden boynu bükük Ağrı Dağının

Yıkık yürek sevdası
İçerden kesik ağır yara
Çırpınırken kırılmış kanat
Uçurtması tellere takılmış çocuk geride kalan
Adının bendeki çözümlemesi; Yalan
Şimdi kirlettiğin aşk hüküm verecek
Seni beraat edip
Bana müebbet bir sevda yükleyecek.

Çok kalaba beynim
Sensizliği özledim
Yanımda eziyetim
Yokluğu cinayetim;
Kimin bu el
Kaçış kime
Limandaki vapur da ne?

/ Aşka muhtaç dururken yüreğimden vuransın
Çek pimini kalbimin alem aşka bulansın/

13.11.2009 – Ağrı
13.11.2011 - Bursa