30
Yorum
23
Beğeni
4,9
Puan
3000
Okunma

onun için hep en geç o oturur masaya
elleri çenesinde uyuyakalıp
yalnızlığını zeytinlere bırakmak için.
onun için en erken ben otururum masaya
ellerim çenemde etrafı seyre dalıp
zeytinlerin yalnızlığına acımak için.
dolabında her renginden olmalı
ama şapkalarından biri bile yeşil değildir hayatinin.
zeytinleri hep onun için kara ister çay tabağında
umudumda her renginden olmalı
ama bir tanesinin sonu bile yeşil değildir aşklarımın
gözyaşlarım hep bunun için kara akar yâr kucağında
hayati rakısını hiçbir vakit bitirmez
onun için hep en geç o oturur masaya
hayatımda rakımı bitirmeden kalkmadım
onun için en erken ben düşerim boşluğa
sonra bir türkü söyler biri şöyle derinden
hayati uyandığında başı kaçmıştır
hayatımda bir türkü daha bitiverir aniden
öyle olur. ben bilirim. hatta hayati de bilir
biten türkülerin hep yenisi başlamıştır;
ağlamışızdır...
ağlamışızdır...
inan ağlamışızdır!
JD
5.0
95% (39)
4.0
2% (1)
1.0
2% (1)