Alışagelmiş bir hayatın akışında, süre gelen bir koşturma..

Neidüğü belirsiz duygularla nefes alıp vermek..

/Amaçsızca Birde../

Var olan boşlukları doldurma çabası, sudan bir baloncuk kadar tabii ki..

Sen var olduğunu mu sanırsın? Saydam bir insanlık içinde!

Yalandır sana yara olan.. Yaradır sana var olan..

Sahte bir Gülümsemeyle..




Büyük bir hengame.. Can alıcı sevdalar.. Aşka özlem..

Hepsi bir Alev!

Sonu küldür.. Neye bu telaşe ?
Ebediyeti getiren olgular Sana değil..

Zamana bırakmak çare değil..

Ve Sabreden derviş ; Sızlanmayla eş değerde..

/Artik sonraları Yok! /

Ama ile başlayan Hükümsüz cümleler var dizelerde..

Yalandır sana yara olan.. Yaradır sana var olan..

Sahte bir Gülümsemeyle..




Acıyı Getirecekse de, Katlanılır elbette bir güle..

Gül bir başkasının elinde değilse!

Elem bir sonu varsa ve kıvranıyorsa ve buğulu bir cama yazılmış gibiyse geleceklerin,

Sıcakta ve soğukta yok olacaksa eğer;

Bu çocuksu heyecan neye ?




Yaşamı Bir başka kadere bağlamaksa eğer amacın,

Ve yaşanırlığın camdan bir fanusta başka görüşlerde izlenecekse,

Senin nefesin bile ellerindeyse,

Keşkelere döneceksen ve eğerle başlayan cümleler varsa artık sende..

Yalan değinlidir Sana yar olan?

Yara değimlidir Sana var olan?

İşte Sana Esaslı bir gülümseme..

Hadi Gülümse!