Sessizliği yırtan bir çığlık
Duyulsaydı kulakları çınlatacak
Geceyi ikiye yaran bir acı
Metruk bir inşatın bodrumunda
Hayalleri umutları katlediyordu
Adı konmamış kıymetsizin
Dev cüsseler ezerken ruhunu
Yırtılıyordu ay ile yıldızlar buluşurken
Kimliksiz bir bekaret
Gül yaprakları dökülüyordu
Cılız bacak arasından
Henüz çocukluğu ile gençliği
Arasında seksek oynuyordu
Uzanan her eli dost sanacak yaşta
Uçurumun kenarında ip atlarken
Yuvarlandı kanlı karanlıklara
Sus pus olmuş dilsiz yürek
Henüz kalem tutmayı öğrenirken
“Yapma” oldu son hecesi
Kanlı dudaklarından dökülen
Şerefini hiçe sayan aşağılık
İçini parçalarken hoyratca
Akan kan şerefsizliğe kaldırılan
Namus bekçisi namussuzun
Elinde bir kadeh
Zihninde tatminsizliğinin tatmini
Bir dramın başrol oyuncusuydu
Kötü karekterdi izbe karanlıkta
Saygın bir kişiydi insan içinde
Koparılan bir papatyaydı taze
Ezilmişti kayalar ve tuğlalar arasında
Şiddeti belirsiz depremler ile
Kalmıştı adiliğin tonlarca ağırlı altında
Gülümsemisi çalınmıştı gamzelerinden
Henüz çocuk yaşında
Kirletilmişti bebeklere dokunan elleri
Bacak arasından sızan kan ile
Sus pus olmuş dilsizliği
Tek tek tırmandı merdivenleri
Bitkin bedeni taşıyacak hâlde değildi
Ve son gücüyle varmıştı
Henüz duvarları örülmeyen son kata
Son bir bakış yarınsızlığına
Ve kulakları tırmalayan bir sessizlik ile
Bıraktı kendini Hazreti Meryem’in kucağına





Bu şiirime verilen böcek beni çok mutlu etti.Bu şiirin konusu benim için çok önemliydi seçki kuruluna çok teşekkür ederim ....