benim yalnızlığım;
dev gibi paralar harcanarak kurulmuş bir kentte
evde ki tüpün bittiğinde,hissedilmez bir kadın tarafından
anca bir erkek tarafından hissedilir, hele tüp alacak parası yoksa...

çaresizliğim ise;
yine muazzam servetler koyulmuş bir metropolde,
tüpsüz kalmış bir kadının, ’tüp bitti’ diyemeyişi kadar değildir.
anca bir erkeğin ’nasıl alacağım’ düşüncesi kadardır...

evlerde tüp yoksa, bir kadın utanıyorsa, bir adam çaresizse
ve şehirler çok zenginse
ne çaresizlik anlatılır, ne de yalnızlık bence...

tez çürütelim mi monte
eskiden tüp mü vardı ?
peki yalnızlık ve çaresizlik ?
biri yokmuş, biri varmış
masal olsa değil mi ?
keşke,
hemde en uydurulmuşundan...

çürütülen tezleri hortlatmanın alemi yok ama
bir de tüp bebek mi vardı ?
çare diye, ya tüpü olmayan bir aile ye var mı çare?

peki bana söylesene şimdi
yalnızlık dedik ve çaresizlik
ya hem tüpü hem çocuğu olmayan bir kadın düşün
ve bir adam, yalnızlığı kat ve çaresizliği,
ve öyle söyle iki kişi de aynı çaresizlikte değil mi sence ?
bence de ?

eskiden tüp bebek yoktu, ama çaresizlik hep vardı
gerçi bu kadar şatafat ta yoktu ya
şimdi ağzımı bozmayım ben
çareli tüm şerefsizlere bu şehirde....


doğal gaz olsaydı ve para olmasaydı keşke
lidyalılar kökünüz kurusun, tüm şehirlerde...

|beyaz_yalan|