yenilen ben,
yeniden
bir eski bankın ortasındayım.
sağım da
solum gibi yalnızlık.
arada kalmışım...

hissizlik ne garip,
garip bir dürtü yalnızlık.
kendi kendine konuşma molası alıyor
bir tren karşımda,
bir eski adam trenin başucunda.
yar’in den ayrılmış gibi ağlıyor.

peron boşalmış,
herkes bir hengame alıyor simitçiden
orada bir tren can çekişiyor,
simitçi gevrek gevrek hayata tutunuyor...

bir keşmekeş hava,
ha yağdı, ha yağacak.
bir iki sevgili ayrılıyor.
bir iki sevgili birleşiyor.

son nefesini vermekte kalkamayan tren,
ağlayan bir iki sevgili gülüyor
ayrılmadıklarına.
bir tren can çekişiyor,
başucunda bir eski adam ağlıyor...

bu bankı terketmek zorundayım.
sağım solum yalnızlık,
o kadar yalnız kaldım ki burda ben
yalnızlık en sağlam yarenim oldu.
yaren değil istediğim benim,
ayrılmak için bir yar arıyorum bu hayattan
trene çok üzüldüm,
yar kenarında ağlamam lazım
bir eski adam lazım yanıma
kefeni saracak başucumdan ayak ucuma...

Şiir:|beyaz_yalan|
Seslendiren:Turgay Bakan