Kendi soyumun kanamalı patikasındayım
Göğümün desenlerinde yağmalar var
Seni soyunuyorum günlerdir ben aşkla
Görmüyorsun, yüzüm donuk bir resim
Diri diri gömülüyorum soğuk toprağa
Çırılçıplak bir düşüm teninde, üşümüşüm

Nefretin irininden ayrılıyor coşkularım
Asırlardır aynı yöne gidiyor kervanlar
Şizofren buluşmalardı ıslak odalardaki
Yalan yangınların çomağı aşk yuvamda
Bastırılmış coşkulardı inadına sığındığım
Kayboldum ruhumun asi müptelasında
Sığmadım gözyaşı dolu sevda çuvallarına

Zerremi dolaşıyor yokluğun, sonsuzlukça
Gücenmiş yanım öksüz suretimi okşuyor
Yağmur sepkeniyle savruluyorum uzağa
Bir aşkın kangren diyeti dilimi buruyor
Kekeme anların satır aralarındayım
Suskum temize çekiliyor gözlerinde
Çığlığın yerleşiyor yorgun gövdeme

Bilincimin yatalak denizinde martılar
Melankolik dizelerimde aç balıklar
Yosun avlıyor bir çocuk sarı sularda
Kısacık ömür coğrafyasında yangınlar
Sensizliğin göğsünde umarsız bir kurşun
Kanımın ozan tabakasında kör yarasalar

Selahattin Yetgin