Giresun’un içinde bir pınar akar,
Soğuktur suları yüreğin donar,
Çeşmenin başında yazmalı kızlar,
Oy yeşil Giresun hasretim sana.

Giresun sahilinde mavi dalgalar,
Koynunda yüzüyor tahta kayıklar,
Sevdalı yüreğim seni sayıklar,
Yeşil Giresun’um vurgunum sana.

Fındık dallarına yağmur yağarken,
Taştan obalara sisler çökerken,
Hasretten gönlüme hüznün düşerken ,
Ah güzel Giresun vurgunum sana.

Yaykın yaprağına sildim yaşımı,
Ana toprağıma döktüm acımı,
Viran evimize vurdum başımı,
Diz çöküp önünde ağladım anam.

Ahşap evimizin ışığı sönmüş,
Taflan ağaçları kuruyup ölmüş,
Issız kalmış köyüm,nicesi göçmüş,
Yüreğim burkuldu ağladım anam.

Yeşilden maviye çaldı gözlerin,
Aklımdan çıkmıyor hırçın sözlerin,
Yaylanın soğuğunda dondu ellerin,
Oy yeşil Giresun hasretim sana.

Sen benim vatanım ,sen benim dağım,
Gönlümde çağlayan coşkun ırmağım,
Sende geçti ah şu gençlik çağlarım,
Giresun hasretim vurgunum sana.

OSMAN ÖZTÜRK..EYLÜL..2011
EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABIMDAN.