Gecenin zifiri karanlığında ,bir zalim dağın yamacında ,
Kör kurşunlarla vuruldum anne,
Sendeleyip düştüm oluk oluk ,kanayan yaram üstüne.

Al kanlara boyandı göğsüm,acıdan dilim tutuldu anne,
Diz çöküp kıbleye ,son duamı yaparken nefesim kesildi,
Kuru toprağa sen diye sarıldım anne.
Baharımı bile henüz göremeden genç yaşımda,
Şu canımı vatana verdim ah anne.

Artık ıssız tepelerde dağların gülüyüm,
Menekşesi ,papatyasıyım anne.
Kıpkırmızı açarım her bahar seni özlerken,
Yüreğinde sızımı duyup da ne olursun ağlama anne.
Vatan sevgisini bana öğreten sensin,
Yüreğime desen desen dokuyan sensin,
Ana gibi yar,vatan gibi diyar olmaz diyerek,
Şu gönlüme Türkiye sevdasını ,
Kırmızı beyaz renklerle çizen de sensin.

Ah anam ,ah kara toprağa döküldü kıpkızıl kanım,
Göğsüme saplanan kurşunlardan ,acıdı canım,
Başucumda ne seni ne de Ayşe’yi göremeyince,
Hasretinizden anne çığlıklar attım,
Sesimi sana duyuramadığıma yanarım anne.

Alın yazım buymuş ,böyle yazılmış kaderim anne,
Şehadet şerbetini kana kana içtim ben anne,
Yandı ,yandı yüreğim kor ateşlerde,yandı be anne.

Gecenin kahpeliğinde pusuya yatmış hainler ,inlerinde
Ne Allah korkusu kalmış ,ne kul utancı,
Nefret kol geziyordu katil yüreklerinde anne.
Güneş çok sıcaktı çöl ateşi gibi yakıyordu gün boyu,
Dağlar taşlar kavuruyordu yorgun ellerimizi ,
Ayaklarımızı anne.

Susuzluk bile kesememişken takatimizi ,
Hain bombaların şarapnelleri parçaladı ,
Körpe bedenlerimizi anne.
Bir tek vatan aşkı ,Türkiye sevgisi dindirdi acılarımızı ,
Bir ölürsek bin doğarız biz!
Bu vatanı şimdi ben savunmazsam kim savunacak anne?
Beşikteki Ali’yi, Fatma’yı ben korumazsam kundağında ,
Kim koruyacak?
Vatan toprağına sinmiş ayrık otlarını ben ayıklamazsam ,
Kökünden kim kazıyacak anne?
Bunca şehidin ruhlarını kim başı dik tutacak?
Şehadet yazgım diye ,sakın ağlama anne.

Ömrümü verdim vatanımın uğruna ,
Bir ömrüm daha olsa yine verirdim,
Hainden hiç korkmadım ,asla korkmam da,
Göğsümü seve seve gerdim al bayrağıma ,
Ardımdan ağlarsan anne ,gider ağrıma,
Geride kalan torunun emanetimdir sana,
Ahşap evimiz virane kalmasın anne,
Gençliğimi yaşayamadan ölümü yaşadım ben ah anne.

Her Türk asker doğar ,asker ölür! derler ya ;
Künyemi yaramın üstüne koysana anne,
Al bayrağa sarılı tabutumda beni tek başıma sakın bırakma,
Sensiz ben korkarım anne.

Kahramanım senin gözünde,
Şehidim hakkın önünde,
Bedenim yine de çocuk be anne.
Bu ölümü bana nasıl yakıştırdılar,
Hiç mi Allah’tan korkmadılar?
O tetiğe şerefsizce nasıl bastılar?
Müslüman Müslümana kurşun sıkar mı anne?
Ciğerim parça parça içimden söküldü anne.

Bin canım olsa da vatana helaldir anne,
Ölümden de kutsaldır vatan,
Boşuna mı öldü şu şehit yatan?
Bu nifakı hançer gibi ,ülkemizin kalbine sapladılar anne.

Kabrime al bayrağı erkenden asın,
Gölgesinde huzurla uyurum anne,
Güneşim söndü artık ,ömrüm ağardı,
Başımı alıp kabrime gideyim anne,
Seher vakti başucumda bülbüller ,
Feryadı figan ağlasın anne.

Son sözüm vatan sağolsun!
Şehitler ölmez ,vatan bölünmez! anne,
Artık ulu peygamberim bekliyor beni ,şehit yurdunda,
Mustafa Kemal gülümsüyor yanı başımda,
Melekler ,sultanlar sıra sıra dizilmiş ,cennet bağında,
Ben Hakkın yanına gidiyorum anne,
Ben Hakkın yanına gidiyorum anne.

OSMAN ÖZTÜRK..EYLÜL.2011
EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABIMDAN