TAFLAN MEVSİMİNDE

İçimde bir fırtına,
Eser durur gündüz gece.
Gözlerimden bir türlü silinmez hayalin,
Gözlerinin ışığı bir kere düştü yüreğime
Bu fırtınayı söndüremez hiç kimse.

Karşı dağlarda hep senin resmin asılı,
Bütün duvarlarda senin resmin çizili,
Taflan karası gözlerin simsiyah,
İri bir zümrüt tanesi gibi,
Nazlı nazlı bakar
Kapkara kaşlarının altından.

İçimde esen fırtına,
Ayaz gecelerde sesini duyduğum,
Soğuk duvarlara çarpıp,
Açık pencerelerden gönlüme giren,
Adını bilmediğim fırtınamsın sen.

Taflan karası gözlüm,
O gözlere kim hayır diyebilir ki ?
Bir dağ başında yapayalnız,
Benim,sensizlikten üşüyen.
Hüzünlü şarkılarda,
Damla damla toprağa düşen,
Gözyaşında bile,ben varım.

Aslında alışık değilim yalnızlıklara,
Sensiz baş edemem ki korkularımla.
Dayanamaz yüreğim,sensiz çıkamam sabaha,
Taflan gözlerine hasret kalamam asla,
Sevdalara tutkun,
Sevdalara aşığım.
Alışkın değilim yalnızlığa,
Senin özlemini duyarım,
Dinlediğim hüzünlü şarkılarda
Yanar yanar ağlarım,kendime ve sana,
O kara gözlere yanarım.
Taflan mevsiminde tattığım buruk taflan gibi,
Dilimde ekşi bir tat,
Yüreğimde acın kalır,
Taflan karası gözlere taparım,
Taflan karası gözlere yanarım....╰ღ╮✿╭ღ╯

2009...OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABINDAN..