..................................................................

Dinleyin Ağalar


Dinleyin ağalar dinleyin beyler
Size bir avratlar destanı deyim
Bıyık burup gezmek marifet değil
Gölgesinden korkan beyi neyleyim

Avrat var ki arpa unun aş eyler
Avrat var ki buğdayı termaş eyler
Avrat var ki bir orduyla baş eyler
Ben bunların hangisini söyleyim

Avrat var ki eteğinde balası
Avrat var ki yetimlerin anası
Avrat var ki zulümlerin kalası
Merhameti bilmeyene ne deyim

Avrat var ki lokma yutmayı bilir
Avrat var ki halay tutmayı bilir
Avrat var ki gündüz yatmayı bilir
Ben bunların hangisini eyleyim

Avrat var ki tahta nalınla gezer
Avrat var ki hergün maniler düzer
Avrat var ki iner deryada yüzer
Ya ben kimi tutam kimi toylayım

Avrat var ki Şeyh Şamil’in kalası
Avrat var ki İshak Beyin lalası
Babuş’un başında tatlı belası
İzin verin ben adını demeyim


Heveli Babuş


1910-1973. Göle’nin Heve (şimdiki adı Sürügüden) köyünde doğdu. Asıl adı Babuş Karatay’dır. Herhangi bir okul eğitimi almadı.

Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Köylerine gelip giden aşıklar aracılığıyla kendini geliştirdi. Özellikle Türk ve Kürt aşıklık geleneğindeki hikaye anlatıcılarından çok şey öğrendi. Sesinin güzelliği dolayısıyla türküleriyle kısa sürede yörede duyuldu.

Geleneksel halk anlatılarını sonraki kuşaklara da aktan Heveli Babuş, yörede bilinen birçok türküye de kaynaklık etti. Döneminde birçok aşıkla karşılaşıp deyişmelerde bulundu ve bu yolla türküleri kulaktan kulağa yayıldı. Yörede yaygın olarak bilinmesine karşın yazılı kaynaklara fazla geçmeyen Heveli Babuş’un türküleri büyük ölçüde anonimleşti.

Askerliği dışında yöreden ayrılmayan Heveli Babuş köyünde öldü ve orada toprağa verildi.
...............................................
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-246-)(-)(-)(

Kadın var ki durun anlatem size
Öyle kadın gidip gönlüm eyleyim
Kadın var ki güzel gelir her göze
Ömre bedel başka bir şey neyleyim

Kadın var ki koca dağı devirir
Kadın var ki on beş çocuk doğurur
Kadın var ki kırk nüfusu çevirir
Bu da kadın daha ben ne söyleyim

Kadın var ki balasına kol kanat
Kadın var ki anneliği bir sanat
Kadın var ki apayrı bir saltanat
Örnek insan suçu yok ki paylayim

Kadın var ki çok hünerli hamarat
Kadın var ki üç öğünde tımar et
Kadın var ki buyur desin emir et
Yayla gibi çıkıp yazın yaylayım

Kadın var ki sevdiğine özeldir
Kadın var ki günlük değil ezeldir
Kadın var ki nazı bile güzeldir
Onun ile deryaları boylayım

Kadın var ki giyimiyle del eder
Kadın var ki kaş göz eder el eder
Kadın var ki erkekleri kul eder
Siz söyleyin bunu nasıl haylayım

Kadın var ki sevenini korkutmuş
Kadın var ki evi barkı terketmiş
Kadın var ki yedi koca eskitmiş
Lüzumsuz’um yaptığını oylayım

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz

HAYLAMAK:Korumak.(Türkiye Türkçesi Ağızları SözlüğÜ )