bir gardiyanın büyüttüğü çiçeğin
buğusunda serpilen
intiharlarımın darağaçlarını
topluyorum kançanağında
isyanı yoğuruyor uykularım
kirli beyaz gölgeler uzuyor
kuytuya sıkışmış gecenin dizlerinde





yağmurda çırpınan serçe misali
ak ayın ışığında
aşk düşlerimin közüne isyanımı “k(atıp)”
kavruluyorum
külde sevişler
yansıyor yazgıma





ben de “uçurumları besliyorum düşmek için”
buz parçalarına basarak ilerlerken
önce çocukluğum ölüyor
cehennem büyüyor
gözbebeklerimde





sızıyor ufkuma
çürümüş
kokuşmuş
isterik bir efkâr
aşkı ekmeyi bilmeyen beceriksizliğim
yitik güller soluyor gökkuşağımda









yine eşiğimde bir akşamüstü
yine gökyüzü maviyi çalıyor esrik yüzümde
yine göçük altında ki kalbime
“şekspir”in aşk soneleri damlıyor





gözlerim
yağmurda ölen kuşlar için ağlama










Saygıdeğer seçici kuruluna ve çok sevgili edebiyat defteri ailleme sonsuz teşekkür ediyorum.Dilerim ki şiir tutkusu hep gölgemiz olsun.









gönül gençyılmaz