İlkin gözlerin anlatmalı o rüyayı
sararırken yeni bir gün daha
unutmadan saymalı sensiz günleri takvimlerim
sonra umut olurken her toprak parçası
susmalı dudaklarımız bulutlara
yüreğiz kanarken bir ömür yaralı


Aşk kapımızı çalmaya gelmemeli
her gün kapısında olduğumuz
yakmamalı bizi o derin arzusuyla
huzur yakalatan adımlarımız olmalı
bakarken gökyüzüne umutlu
bakışlarımız kararmalı kabuslarımız ardınca
bir umut olmalı yarının adı
bir umut daha tutunmalı saçlarıma
dalgalı bir rüzgar ilişirken nefesime
bir tek yokluğun hatırlatmamalı seni
her ölümün yaşamayı anımsatmadığı gibi


Sen olmalısın mesela her zaman rüyamda
ve adını sayıklamadan her sabah
pencerelerim güneşe bakınmalı
soyunmalı tüm kirli elbiseler yeryüzünden
yeni bir bahar gelir gibi
mutlu olmalı ellerimiz uzaklarda


Ağlamanın en geçerli yanı olmalı
ağlayan bir bebeğin masumluğu
cennet her geçen gün ısıtırken hayaliyle
bize anlatmalı yokluklarımız sevgimizi