Sormalısın söze, dile ,nefese,kalplerde yerini buldunmu ,
Açmalısın zirve yerde ,doğmalısın en derinden, bir çiçek oldunmu,
Isıtmalısın bir yatsı vakti,nefs’i sabah ezanları okunmadan yüreklerde,
Bakmalısın,görebilmenin, var yok arası olmanın sınavını verirken,
Çoşmalısın ;yer gök ihtişamı karşısında, diller tutulurken,
Ağlamalısın; düşen gözyaşının toprakla buluşmasını görürken,
Sevmelisin; kalpde var olanı,kimin bıraktığını düşünürken,
Herşey olmalısın, hiç birşey olmanın erdemliği ile secde ederken,
Kalkmalısın; uykunun yarı ölüm olduğunu bilerek,yeni bir gün geçmeden,
Susmalısın bazen,susmanın sessizlik olmadığını bilerek tefekkür ederken,
Dönmelisin geçmişe,toprağa, kefensiz yatan ecdadın var olduğunu hissederken,
Yürümelisin,önüne engeller koysalarda, yoldan çıkarmak isteyenlere inat,
Dinlemelisin ,hayatta herkesin bir hikayesi olduğunu bilerek,
Bildiğin doğruyu savunmalısın, öğrendiğin ve bir harf eklemeden konuşmalısın,
Saymalısın,saygı göre bilmek için,başın yerde gönlün arşı aleme yüz çevirmişken,
Hesaplaşmalısın kendinle,aynaya bakarken,gece yastığa baş koyarken,
Kabullenmelisin,sebepsiz hiç birşey olmadığını önce ve sonrasını değerlendirirken.
Satırbaşı olmalısın yada bir nokta,başlayıp, bitirmenin mutluluğunu yaşarken...S.A