sessizliğin karmaşasında kayboluyor birkez daha
gölgeler titriyor tutunmaya çalışırken beden
heybetli surlara dokunurken düşünceler
kimliksizliğim üşüyor bir kez daha

sahile vuran yaşananları siliniyor birkez daha
isim veremediğim manasız düşünceler olsada
bilseydim başa döner yazardım silbaştan
rüzgarın uğultusu duyuluyor birkez daha

bıraktım kopsun fırtına birkez daha
belki bu rüya belki yaşanılır bir daha
sarılmak hiç ayrılmıyacak gibi olsada
bu can nefes aldıkca var,boşver birkez daha

dalında bahar düşünce sonbahar oldu birkez daha
denizde yakamoz ay kendi zamanında oysa
şu dağın ardından güneş kaybolsada
ezberimde mırıldanır türküler birkez daha

iliklerimi sızlattı göçmen kuşlar birkez daha
gidip gelmemek var,gelip görmemek gerçek oysa
yaşanmış anılar gizli görünmez yara olsada
gözler hep tanıdık arıyor içinde birkez daha