Arnavut kaldırımlarında yürüdü belki yanımdan teğet geçerek

Belkide

Kadıköyde bir çaybahçesinde yan masada oturduk

Hiç bilmeden yudumlarken geçmişimizi

Aynı havayı tenefüs ettik

Aynı yağmurlarda ıslandık

Aynı güneşe aynı aya

Benzer insanlara

AŞK’a

Yazılar şiirler yazdık

Hayallerimiz kesişmiştir mutlaka bir ucundan farketmediğimiz

Sevgi arsızı gönüllerimiz yaşam yolunda

Bazan hızlı bazan durgun çarparken

Kimbilir belkide ortak acıların harında yanmışız.

Bir can sevdim adı Hafize olan

Hıfzederken tüm sevgi lisanlarını

Sunar kase kase, kelime kelime cimrilik etmeden

Soyadı

Bazılarınca ufak buğdayları anımsatan

Bazılarınca da çardaklı evle özdeşleşen

Bana sorarsanız "ayın içinde olduğu dünya hanını" tanımlayandır.

Dünya odur

Taamların en hası gönlü

Buğday suretine bürünüp doyurur

Sözleri büyütür cüssesini

Âdem olmak kolay mı

Geçmeli tüm badireleri

Acılarla yoğrulurken gülebilmeli

İhtiyaç içindeyken paylaşabilmeli

Süzülmeli lisanından buram buram şevkati

Otururken çardaklı evinde

Açmalı kapıları gönül hanesine

Bize açtığı gibi.

Olmalı insanım diyorsa biri

O’nun gibi

Hafize Hanaylı gibi......


Sevgiyle saygı ve hürmetlerimi sunarım şairem, teşekkürüm tüm sevgi dolu sözlerinizin yansıdığı kalbinize,nezaketinize,insanlığınıza. Daima sevgi kuşatsın sizi ve hiç terketmesin ruhunuzu. İsra

Bende sizi yürek gözlerinizden öpüyor kalbi teşekkürlerimi sunuyorum. Sevindirdiniz fakir kalbimi...