Ben; Bana ait olmadım hiç bir zaman..Nedensiz olmadı sevmelerim..
Ben doğmadan çizilmişti belli ki kaderim..Çocukluğum bana aitmiydi?
Ağlamalarım kendime mi düştüğüm de, acıyan canıma mi?
Yoksa düşerken yere, dökülenleremiydi gözyaşlarım..?
İhanetlerim kendimemiydi, yoksa yanlış yazıldığını düşündüğüm yanlışlıklara mı.?
Yeminlerim vardı minicik bir yüreğim, de hiç bozmadığım..

Canımda can olanlaraydı adanmışlığım..
Şimdi sonbahar, demlenmiş bir hayatın son demindeyim..
Sabahlara çıkmaya sözleşmem yok yaradanla..
Bir dua, bir iç çekiş yüreğim de.. Yarın ki sabahların bana getirisine..
Nasıl, nerede, olduğunu bilmediğim, son trenin, son vagonunda aklım..
Vereceğim bir nefeslik can, nerede, nasıl olacağını bilmeden..

Arkamda kalmayacak gözlerim..Ne acıyan bir yürek,
ne seven bir kalp olacak benim için ağlayan..
Bedenimden çıkınca son soluk; Bir martı özgürlünde
kavuşunca hak-ka bir dua kalacak gökubbe de..
Bir de suretim, resimler de..ece.