Zamanımın en dar olduğu zamanlarda sevdim seni, çıkarsız beklentisiz sadece sevdim..
Yarınlara hesap yapmadan geleceği olmayan zamanlarda..
Yüreğimin kanı en hızlı pompalama zamanlarında..
Say ki panik ataklar geçirdiğim, titrediğim, bir el tutma ihtiyacımın en isterik zamanlarında sevdim seni..
Kim olduğunun ne olduğun önemli olamadı zamanlarda..
Ayrı hayatlarız kavuşması imkansızlarız biz..
Gönülden gönüle kurulan bir köprü gözlerin bile görüp bakışamadığı zamanlarda sevgiye bir yudum şarap olup akıttım gönlüme..
Bir hayal, bir masaldın benim için..
o ki, o masal kitabının sayfalarını açıp hiç okumadığımsın..
Bu kavuşmaların imkansız olduğunu gördüğünde dönüp arkasını giden sen..
Veda edemedim bilmediğim sebeplerden..
Sebepsizce sevdiğim sen..
Şimdi aklıma geldikce bulutların ağladığı zamanlada gönlüme düşensiz sen..
Bil ki..
Bilki hiç benim senim olmadı sahiplenip ince hesaplar yapmadım..
Yüreğime kilitleyip anahtarını okyanuslara attım diye yeminler etmediğimsin sen.. Ama her daim kalbimde olan sen..
Sevdiysem seni kalbime kiltlememe ihtiyacım yoktu ki..
Ya da yeminler etmeme..
Sen yıllardır özgürdün o yürekte futusuzca işgallerdeydin gönlümü..
Bu işgalden memnun olan ben..
Öğlesine sevmiştim seni..
Korkuyordum bir gün yüzünü görürümde bu büyü bozulur seni böylesine sevemem diye..
Benim için fiziğin konumun ne olduğun önemli değildi ki..
Sen benim hayallerimin beyaz atlı prensiydin..
Sana ihtiyacım olduğu en zayıf anlarımda elerimde sıcaklığını histtiğimdin sen..
Biz ayrı dünyalar..
Ayrı romanllardık, ayrı isteklerimiz olan..
Bu istekler, arzular seni koparıp aldı benden..
Ben Meryem-in saflığında sevdim seni..
Hiç benim senim olmadan..