Başımı alıp gitmelerim var bu gece.
Karanlıkta kimseler görmeden,
nereye gittiğimi bilmeden.
Aklımda ki seni de bırakıp karanlıklara.
Sabahı olmayan gecelerde.

Öğlece elimi kolumu sallaya, sallaya..
Delice yürümek, dağ, tepe demeden

İçimde yaşamın dibe vurmuşlukları boşaltana kadar.
aklımda acımsı duygular, damağımda kekremsi bir tat.

Dilimde tutsak kelimeler..
Belki de sonsuza yürümek
sabahı olmayan gecelerde.
Bir hoşca kal bile demeden..
Bir varmış bir yokmuş olsun
bu dünyadaki varlığım.

Vedasız gitmelerim var bugece,
ayaz gecelerde
Islak kaldırımların kayganlığın da
düşmeden dizlerimin üstüne,
sadece gitmek.
Ne anlamı olsun, ne de anlamsızlığı gitmelerin..
Geride ağlayanım olmayacak nasılsa
Gecenin karanlığında biletsiz,
rötarsız beklemeden kendi kendimide
alarak gidesim var buralardan..

Hani diyorum,
bedenimi soyunup, ruhumu alıp gitsem,
yaşlanmış, yılların yogunluğu takılırmı ayaklarıma.
Ya anılar, çelme takarmı,
kapaklanırmıyım yüz üstü
kaçmak istedikce dolanır mı anıların dikenlerine.
Kanamalar dökülür de
gittiğim yollara iz bırakırmıyım..

Oysa ben, suların bile uyuduğu saatler de
bir kelebek sesizliğin de gidesim var bu şehirden.
Eyvallahları, el sallamaları, bırakıp arkada..
Soğuk rüzgarlara bağrımı açarak
zamansız zamanlar da gidesim var,
kendimden bile habersiz..
Uyudum uyandım olsun sol yolcuğum..
e&e