Fakat bırak artık, bir tarih yaprağında kaybolayım!
Siyah beyaz bir fotoğrafta bul beni öğretmenim!
…

Sesimi yolda yitirdim
Adım ilkin Bouazizi’ydi
Sonra Basboosa dediler.
Afrkalıyım, Cezayir’in kardeşi
Babamı, bir mezar taşından tanıyorum
Bi de işsiz günlerimden
Annemse, bir katedralin gölgesinde doğurdu beni
Sonra büyüdü ellerim
Yetim bir yürek ve ölümü taşırım eteklerimde
Aklım almadı fakat ısırgan otunu
ve kalabalık yalnızlığımızı
…

Bizim toprağa durmadan can verdiğimiz doğrudur
Akşam saatini bir mezar taşından biliriz çünkü
bi de iş çıkışı yorgun gölgelerden
Ve bu asırda
bu meydanda
sayısız düşünmüşümdür babamı ve Tunus’u
Tanrı Baal Hammon’u çocukluğumdan beri bilirim
Sonra geç vakit işsizliğimi ve Akdenizi…

Henüz bir çocuk nezaketinde akıyor sularım
Afrika’da hepiniz kadar cesurmuş babam
Bir gün
bir yıldız koridoru çarptı arabalarıma
sessiz sedasız öldü tanıdığım çocuklar
Ellerim bu kocaman hayatı neresinden tutsun dersiniz!
…

Arada bir irkilir gibi uyanıyorum sesime
Alelacele göğsümü yokluyorum
Bir maymunun zamansız ölümüne yoruyorum bu telaşı
Git dersem, gidecek tanrının yobazlığı
Gitsin artık!
Aydınlansın gözümde şafaklar
Bir kabile şöleni
bir dağ çileği olsun yaban, sevineyim gönlümce, sonra üzülürüm bi ara.
…

Sesimi yolda yitirdim
Adım ilkin Bouazizi’ydi
Sonra Basboosa dediler.
Afrkalıyım, Cezayir’in kardeşi
Babamı, bir mezar taşından tanıyorum
Bi de işsiz günlerimden
Annemse, bir katedralin gölgesinde doğurdu beni
Sonra büyüdü ellerim
Yetim bir yürek ve ölümü taşırım eteklerimde
Aklım almadı fakat ısırgan otunu
ve kalabalık yalnızlığımızı

…

Kime sorduysam ölümlüydü bildikleri
Adımdan ötesine ateş düşürüyorum o halde!
Dünya yakılmalıdır kardeşlerim, siz de yoksanız!
Ve Tunus,
Cesedime düşen yorgun ülkem!
Basboosa’yım ben
Beni doğurup durma artık, adımdan ötesine ateş düşürüyorum!