Bir klavyede tanıdım şiiri kuzey yarım kürede
Pasaportsuz sözcükler havada uçuyordu
Meridyenler arasında dolaştım çekip bir ucundan
Paraleller, şaka yapma dedi gıdıklanıp biraz
Uyaklar el salladı , biz buradayız diye
Hiçbirine bile dönüp bakmadım

Okyanusların koyu mavi sularında bir dalga
Bulanık sularında ırmakların bir beyaz köpük
Dağların doruklarında bir avuç kardım
Ay, bütün karanlığı işte o an silmişti
Yanı başımda seni gördüğüm saat
En mutlu bir şekilde yürek yaramı sardım

Rüzgarlar vardı, kasırgalar, tayfunlar
Bizi bir kar zerresi kadar göklere uçurdular
Kapitalizmin çirkin yüzünün kirlettiği gökyüzü
Coğrafya bilgim biraz ,atmosferi tanıdım
Çok hızlı dönüyorduk şaşırmıştım doğrusu
Çizgiden tam çıkarken seni de yakaladım

Ekvatora inmemiz hiç de kolay olmadı
Günlerce ayrı düştük , yuvadan, yardan, sözden
Sonra çok zor olsa da insan içine çıktım
kentlerin kirli havasında ,şiir kokusu yoktu
fabrikalar, tarlalar, alın teri bir yanda
bir yanda postalların izini tam da yürekten aldım

insanlar birbirinin kuyusunu kazarken
sen çıkıverdin birden, düzeni bozdun bir akşam üstü
akşamlar , gündüzleri örterken, ben seni mermere kazdım
ve yalnızlığın , ıssızlığın acılarını
düşündüm,yarınlar için ağaçlar diktim
öyküler okudum,romanlar ,şiirler yazdım

Bir klavyede tanıdım şiiri, kuzey yarım kürede
Sen yerinde duruyordun, şiir senin yerinde
Haluk YOLSAL