0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1072
Okunma
ayın ışıklarında yıkandı ruhum
ılık yumuşak bir ışık huzmesi gibi aktı
gözümün önünden geçmiş
bir tuval gibiyken hayatım
renkleri
bu huzmeyle
soldu silindi
bana ait olduğunu
elimle tuttuğumu sandığım zamanlar
küskün bir sessizlikle kayboldu ruhum
zayıflığımdan utanıp ağlamaklı oldum
tüm bir yaşam koca bir boşluk
hiçbir şey bu kadar sarsmadı beni
bir yanılgı demek ki
şimdi dışında her şey
bir var da
bir yok insan
