dudağında yarım bir ezgiyle gitmişsin
anladım bu yüzden hırçın bütün dalgalar
hep bu saatlerde özlüyorum ikimizi
sesimde kırılgan şarkılar
işte tam da bu saatlerde
ölesiye seviyorum seni
kısılırken sesim sonuna kadar...



her adımda içimde büyür karanlık
saçak altlarında uyuyan
ürkek kuşlar gibiydi mutluluk
tutulmayan tutunamayan
düşen yağmur damlasında aramak aranmak
gölgesinde yok olmak
içimdeki uzaklıklarda boğulma zamanı...



şimdi ben de gidiyorum
direnmek nafile anladım
ve sen bu şiiri okurken
ben başka hecelerde intiharıma kılıf arayacağım
zarif bir yalnızlığın kollarından
yıkarak tüm aşk kalelerini
mülteci gibi düşlerime sığınacağım
anıları dayayıp şakağıma
geceyi onikiden vuracağım
dönsen de dön(me)sen de
yalvarmayacağım
başka iklimlerde yüzüme yakıştırdığın
o acı buruk gülüşle kalacağım...





öb