Onunla başlangıcı sordunuz
Sözün özüne döndüğü yerden başlayalım
Güneşsiz yatakların sahibiydim
Feth edilmeyi bekleyen ölü bir şehir..

Son masal okunmuş
Son tebessüm ölmüş

Rüzgar eteğindeki kelebekleri dökse
Geveze olur çıkarım
Peki ya hiç gelmezse
Kasımpatı çiçeklerinin arasından gelip
Kara kışla yüzleşiyorum o vakit

İçimde dizginlenemeyen atlar tepişiyor
Hepsinin birer ismi var
Sabırsız tohumlar ekili tarlama
Kahve kokusu geliyor
O geliyor

Siz bilmezsiniz o yazıldıkça güzelleşir
Şiir oldukça sonsuzlaşır
Mevsimler geçer gözlerinden
Göç edemez kuşlar

Kahve kokusu geliyor
O geliyor
Siz bilmezsiniz alışıksınız yapay parfümlere
Taze yapılmış bir sabah kahvesini
Onun teninden içmek
İşte bunu bir ben bilirim...


Ondokuzekimikibinyirmi
Özlemş