biliyorum rüzgar bütün işini bırakıp
senin yollarına sürükleyecek beni
güneş doğmayı unutup batmadıkça
sislenmiş dağların yükü olacak bu aşk..

her cân deyişimde
kelimelerim yakalayacak seni
boğazın en azgın sularına gömülmüş aşkların
akıntısına kapılıp giderken âhlarım
yalnızlığın kokusu olup sineceksin üstüme..


piç edilmiş gecelerin sarhoşu
naralar atıp dururken baş ucumda
acımadan batıracaksın iğnelerini
sensiz girdiğim yalnız gecelerin gözlerine..

bir bekleyişe düşecek adımların
koşmayı isterken donakalacaksın yerinde
hiç bir güç kaldıramayacak
omuzlarımda bıraktığın diri diri gömülmüş
tozunu anıların..

yutkunacaksın boğazında kalacağım
gözyaşı olup asırlardır ıslatamadığım
sevdanın dar ağacına asılmış
yalnız kadının olacağım..

hoşçakal demek vardı giderken
kal yerinde diyorum sayıkla
ben gittikçe sen çok gerilerde
kalacaksın...
hoşçakal demek yoktu lûgatımızda
kal
kal
al bu şiir de sana
k/arala...