Yine bu akşam radyo ’Orhan baba’ çalarken
Resmine bakıp da of çekilir mi Halilim
Bir kadeh şarap ile anılara dalarken
Hasretinle şerefe çakılır mı Halilim


Olur olmaz zamanda aklıma düşüyorsun
Ben sarmayınca seni sanırım üşüyorsun
Tuz kadar sevdim işte buna ne şaşıyorsun
Aşkın attığı dikiş sökülür mü Halilim


Senden bir parça gelir bardakda duran izin
Parmağımla boşluğa çizerim her gün yüzün
İnan yaşamak bile ölümden daha hazin
Ama seni sevmekten bıkılır mı Halilim


Kader denen örgüde bir karmaşık ağmışım
Hasat mevsimindeki boran yiyen bağmışım
Kahretsin ya sen erken ya da ben geç doğmuşum
Aşkın içine yıllar sokulur mu Halilim


Yaşamayı öğrendim bu yaralı döşümle
Bazen karıştırsamda gerçeğimi düşümle
Söylesene kış günü ve bu alık başımla
Ah sensiz Bahçeli’ye çıkılır mı Halilim


Bir lodos dalgasına uğramış balık gibi
Payıma düşen oldu karanlıkların dibi
Senin için hava hoş bulursun başka tabi
Seven sevdiği yârdan sıkılır mı Halilim


Özlemin yakar beni sesine hasret kaldım
Nihayetinde ben de et ve kemikten kuldum
Telefonda ayrılık mesajlarını aldım
’Kusura bakma’ dedin bakılır mı Halilim


ASİYE ALEV AKBOĞA