..


Öyle bir Eylül gecesi
Soğuk sadece gerisi yok..
Tek kurşun kendime ölme diye içimde
Yüzün yazılı buğulu cama
Yalnızlık ayini




(İhbar etme beni boşuna
İnanmazlar artık beni sevdiğine )



Geride bıraktığın
Bu şehirde evler de yandı cesedimden sonra
Çocuklar yalandan masalları dinlediği bir zaman
Çöpçüler toplarken ne varsa hayata dair
Ya da yakamoz keserken saçlarını bu lösemili hayatın
Yanma diye içimde
Neron’u öldürdüm tek kurşun,ıskalayınca bedenimi
Suçluyum hiç bilmediğin kadar..




‘..Beni kopardılar anne
Kırıp mührümü musallada
Dört tahta arası ..’




Etten ve kemiktendi bütün hayallerim
Terzi değilim giydirdim ne varsa üzerine
Ressam değilim karaladım yüzünü sadece
Kapatıp gözlerimi yağan yağmuru izledim
Ay ışığı tek sone…



İşte o gece gün doğmadan Araf’ta henüz
Koynunda uyandım günahların
Seni gördüğümdendir rüyamda belki de
Üflenmeden henüz ruhun yeşil gözlerine
Sevda koktum teninde
Aşk koydum adını
Beni unutma Ezra

..



___________________________________________________________


Fekk = Ayrılma , Kopma, Koparılma