Bir kadını okşarken boşlukta tanıştım avuçlarımla
Katiliydiler ruhumun
Ve bir katili anlamakla geçti hayatım
Ben şiir yazmak değil
Şiir olmak istiyorum dercesine sürükleniyordu şairce
Ve her kitabın ön sözüyle bitiyordu gün zamanı
Öğrenilecek aşk kalmamıştı gökkuşaklarında
Bir kadının göğüs uçlarını sömürürken tanıştım dudaklarımla
Ölen çocukluğumdu.




…/…





Hiç tanışmamıştım babamın şefkatiyle
Belki o bir andır
Kendime ait kırk yılı öldürdüğü için döktüğü gözyaşlarında
Belki o bir andır nefretimden kurtulduğu
Onu affettiğim o an



Bir salı günü tanıştım Pazar tezgahlarıyla
Ödünç bir tezgahta veresiye bire alıp ikiye satmayı öğrendiğimde
Yedi yaşındaydım
Yedi yaşında öğrendim varlığı
Ve öldürmeye başladığımda Yedi yaşındaydım yokluğu
Yedi yaşında bıraktı annem ellerimi hamam kapılarında
Ve ondördümde girdim karı koca kavgalarının arasına
İlk dayağımı yediğim zaman ilk tercihimi yaptığım zamandı
İlk tercihimin yanlışlığını bugün anlıyorum hayatımda
Belki o bir andı
Susmalarımın sebebi hayata



İlk kız arkadaşımın yanlış tercihi olmayı başardığımda onaltı yaşındaydım
Ve ilk öpücüğün kutsallığını taşıyorum hala ruhumda
İlk aldatılmam defalarca tekrarladı kendini durmadan
Elbise değiştirerek çıkan aynı yalanlardı farklı yüzlerde
İlk defa büyüdüğümü bugün fark ettim
Her gün öldürülen çocukça bir ruh kanıyordu etrafımda




İlk defa şeytan yanıma yanaştığında
Altı yaşımdaydım bir bayram namazı sabahında
Camide uyuya kalmıştım dedemin yanı başında
Ve bugün anlıyorum her insan kendisinin şeytanıymış
İlk sarhoş oluşum babamın merakımı gidermesi
İlk sakal traşı oluşum yüzümü doğradığım ilk an
İlk gözyaşım babaannemin abimi götürüp beni bıraktığı
Annemin ilkokulda sınıfı terk ettiği zamandı
İlk hayal kuruşum mahalle çocuklarının misketlerini topladığım an
İlk balıkla tanışmam abimin tuttuğu sazanı koyduğu bidondan düşürmemdi suya
İlk hırsızlığım bir ufuk çizgisinde öldürmekti günü
Kendimi yapayalnız hissettiğim zaman
Ve ilk defa sevdiklerime hayır dediğim zaman
Sevilmediğimi anladığım o andı belki de . Hayatımda nefret ettiğim bir an
Ve her ilki bugün toparlıyorum geçmişimden
Her okuduğumda bu cümleleri hatırlamak için
Zamana borç vermeye gelmiyor hayatı
Bugün daha farklı bakıyorum yorgunluğuma
Her ilkin ardından yeniden başlamalı insan yaşamağa
Her son en sonunda bir ilke dönüşüyor nefes aldıkça
Ve bugün anlıyorum
Her bir son birbirine benziyor / Mutlaka geri dönüyorsun
Öldü bildiğin çocukluğuna
Yada her ne varsa hatırlamak istediğin anlara
Mutlaka ulaşıyorsun doğruya / Katilini bile anlıyor insan
Geleceğe bir maske beğeniyor geçmişinden
Çırılçıplak bir manzaranın seyredeni veya yaşayanı olabilmek için…




























şairminel