Daha bir başka bakıyor öldüğünde sevdiğinin gözleri
Daha bir başka susuyor zaman
Ve hiç kokmuyor ondan sonrası yağmur topraklarında
Adımların anlamsızlaşıyor kalabalıklar arasında
Caddelerin ortasında yapayalnız bakıyorsun anlarına
O anlardan nefrette edebilirsin belki
Belki de o anlarla bütünleşir hayatının geri kalanı
Aldırır mısın bilmiyorum bir serçenin ölüm anına
Ayın bütünüyle geceye savaş açmasına
Yada şafağın karanlığı yararcasına tepelerin ardından patlamasına
Aldırır mısın bilmiyorum
Kelimelerin fütursuzca sayfalarda yok oluşuna
Aynaların yansıttığı her yüzün yabancı oluşuna



Kendisine kahramanını yaratan hayal dünyan susar
Düşleyememenin cinayetlerinin satıldığı kitapçılarda alırsın soluğu
Hayatının anlamını
Yitirdiğin benliğini almak bedavadan biraz daha pahalı olsa gerek
Yada korsan bir cinnet anında
Okyanus mavisinin merdiven altlarında satıldığını sanarak
Melodilere yelken açarsın
Rüzgârı unutmuşsundur aşk sandığın ne varsa yüklersin ruhuna
Bir kıyıya batarsın birçokları gibi
Enkazını kaldıran olmaz balıklara ev olmaktan yoktur ötesi
O anlarda canlanabilirsin belki
Belki de
Bir tebessüm bulursun hayatından vazgeçmiş nefesler etrafını sardığında
Sever misin bilmiyorum bu yabancılığı
Sessiz bir ölümün dili olmazmış
Sana merhaba demesini bekleme kalkan vapurların
Su yüzeyinde bıraktığı izleri donuk donuk takip eder gözlerin
Hayat geçer her saniye sağından solundan
Önünden arkandan
Aldırır mısın bilmiyorum cinayetinin renklerine
Dudakların ağır ağır yarılır nikotin sancılarıyla
Doğum sancılarını bir köy havasında yakalarsın
Belki bir bebek gibi ağlar
Belki bir bebek kadar şanslısındır
Konuşmayı öğrenene kadar



Dahası kömür ocaklarına taşırsın bir gün ekmek kavganı
Kazma sallarsın karanlık kayalara
Yeryüzünün kilometrelerce altında nefes alırsın
Yada bir tütün tarlasında nasırlaşır parmakların
Bir pamuk ovasında doyurursun sırtındaki yükleri
Gündeliklere dönüşür yalnızlıkların
Dönüşmüşken ruhun koskoca bir yalnızlığa anlarsın
Dahası nın ,
Ötesinin farklılaşsa da nefes alışverişlerde aynı olduğunu
Hayat benzerlerini yaratır durmadan
Acının da mutluluğunda benzerleri sevişir etrafında
Hiçbir zaman bir başka bakmaz ölünce sevdiğinin gözleri
Hep aynı yıkar zaman acıları
Bazen altında kalırsın
Bazen arınırsın
Dahası yok hepsi bu…










şairminel